
بنابر گفته مولف مطالب السؤول، امام رضا (ع) ۲۴ سال و چند ماه و بنابر قول ابن خشاب ۲۴ سال و ۱۰ ماه از عمر خویش را با پدرش به سر برد. لکن مطابق آنچه گفته شد، عمر آن حضرت در روز وفات پدرش ۳۵ سال یا ۲۹ سال و دو ماه بوده و پس

در جغرافیای خط سیر امام رضا(ع) از مکه و مدینه و پایان سفر ایشان به طوس و سرخس و سرانجام مرو، اختلافی نیست، اما در حد فاصل بین این دو خط سیر، چند دیدگاه وجود دارد. با جمع بندی روایات، به سه خط سیر عمده می توان دست یافت: الف ـ مدینه، بصره، اهواز، فارس،

امروزه عصر ارتباطات انسانی است و ریشه بسیاری از مسائل و مشکلات فرهنگی اجتماعی جامعه، بیتوجهی به ارتباط صحیح با دیگران است. دقت در سیره زندگی اهل بیت (ع) و تأسی به شیوه رفتاری و سبک زندگی آن بزرگواران همواره میتواند ما را در رسیدن به الگوی مطلوب و اتخاذ روش صحیح زندگی و ارتباط

در بعضی از روایات گفته شده که مأمون، ابتدا به امام رضا علیه السلام پیشنهاد کرد که خلافت را به امام واگذار کند؛ اگر چنین روایاتی صحت دارد، چرا امام رضا علیه السلام از قبول خلافت – که حق مسلم او بود – خودداری کرد؟ وقتی امام رضا علیه السلام به خراسان آمد، مأمون در

واکاوی سبک زندگی سیاسی امام رضا (ع) و بررسی مسائل حکومتی عصر ایشان، نقشۀ راهی برای شناخت و به کارگیری شیوۀ رفتاری معصومین (علیهم السلام) با حاکمان نامشروع است. از دیدگاه روایات ائمه (علیهم السلام) و گزارشات تاریخی، روند تحولات سیاسی و فرهنگی جامعه در دوران امامت آن حضرت، زمینۀ بیداری افکار عمومی و توجه

شناسایی اندیشه و سیره سیاسی هر فرد، علاوه بر آنکه نمایانگر باورها و نقش آفرینی آنها در تعیین رفتار سیاسی است، نشانگر درک درست وی از ساختار سیاسی جامعه نیز هست. اهمیت این موضوع، زمانی دوچندان است که یک شخص با توجه به جایگاه علمی، معنوی و اجتماعی، و جریانهای فکری و سیاسی عصر خویش،

زندگی امام هشتم(ع) که قریب بیست سال از این دوره تعیین کننده و مهم را فراگرفته از جمله برجسته ترین بخشهای آن است که بجاست درباره آن تامل و تحقیق لازم بکاررود. پیام مقام معظم رهبری به نخستین کنگره جهانی امام رضا (علیه السلام) – قسمت اول بسم الله الرحمن الرحیم تشکیل کنگره علمی زندگی

مامون پس از آنکه برادرش امین را نابود کرد و بر مسند حکومت تکیه زد، در شرایط حساسی قرار گرفت، زیرا موقعیت او بویژه در بغداد که مرکز حکومت عباسی بود و در میان طرفداران عباسیان که خواستار «امین» بودند و حکومت مامون را در «مرو» با مصالح خود منطبق نمی دیدند، سخت متزلزل بود.

از نیشابور تا مرو گزارش های مستند و دقیقی از حرکت امام در دست است که توسط راویان موثقی مانند ابوصلت هروی و افراد دیگر ثبت شده است. امام در نیشابور با استقبال باشکوه مردم رو به رو شد. نیشابور در آن دوره یکی از شهرهای عمده خراسان، آباد و آکنده از مساجد، مدارس و

شیخ صدوق در عیون اخبار الرضا روایت کرده است: چون رضا (ع) به نیشابور وارد شد در محله ای به نام قزوینی (غزینی) فرود آمد. در این محله، حمامی بود که امروز به حمام رضا معروف است. در آنجا چشمه کم آبی وجود داشت. امام بر آن کسی را گماشت تا آب چشمه را بیرون

مدارک و شواهد معبتری وجود دارد که علی بن موسی الرضا (علیه السلام) وارد قم شده و نشانه هایی از او در محله ی از ین شهر باقی مانده که و در بین مردم مشهور است، ولی با ین حال، مسیر آن حضرت به هنگام عزیمت از مدینه به مرو، به خوبی مشخص نشده و

عباسیان در دوران هارون، چه از جهت سیاسی و امنیتی و چه به لحاظ فکری و مذهبی، با هر ابزاری بر مسلمانان تسلّط یافته اند. این خود موضوعی قابل توجه است که ائمه هدی (علیهمالسّلام) از عصر امام صادق (علیه السّلام) تا دوران زندگانی فرزندان امام رضا (علیه السّلام) درحالی بار سنگین مسئولیت هدایت جامعه

پایه هر تحقیق در مورد شخصیت ها و رخداد های تاریخی، رویدادشمار مربوط به آنهاست؛ چرا که در ین صورت، تجزیه و تحلیل های مربوط به آن نیز متقن و علمی خواهد بود. درباری زندگانی ائمه اطهار، تألیفات ارزشمندی به رشته تحریر درآمده و هر کس از زویی مختلف زندگی آنان را تجزیه و تحلیل

شناسنامه امام رضا علیه السلام در سال یازدهم ذی القعده سال ۱۴۸ در مدینه دیده بر جهان گشود. نام آن حضرت علی و القاب او عبارت بود از: رضا، صابر، رضی و وضی که مشهور ترین آنها رضاست. کنیه آن حضرت نیز ابوالحسن ثانی و ابوعلی است. (بحارالانوار، ج۴۹: ۸) امام رضا علیه السلام هشتمین

امام آیینه تمام زیباییهاست جلوه های جمال و جلال ربوبی در سیمای امام درخششی تام و تمام یافته است. امام نمونه انسان کامل در مسیر صعودی و پرواز شکوهمند به سوی نیکیها و خوبیهاست. آنچه در روایات از صفات و القاب گوناگون برای امام بیان شده، هر یک ظهوری از جلوه های نورانی امامت است

حضرت امام رضا(ع) یکی از دوازده فروغ امامت است که معارف معنوی قرآن و عترت را در مواقع مقتضی به اصحاب و شاگردان خویش تعلیم می داد و زمانی در پاسخ به پرسش ها پرتو افشانی می فرمود و نیز از طریق مباحث علمی و احتجاجات عقیدتی، کلامی و برهانی افاضه می فرمود، چنین برنامه

آمده ام، آمدم ای شاه پناهم بدهخط امانی ز گناهم بدهای حرمت ملجأ درماندگاندور مران از در و راهم بدهلایق وصل تو که من نیستماِذن به یک لحظه نگاهم بده فقه و اصول اعتقادی شیعه بر این باور است که «ائمه (ع) نور واحدند» و اگر هر کدام از این بزرگواران به جای دیگری بودند،

۱- صدوق در عیون اخبار الرضا (ع) رساله ای از آن حضرت نقل کرده که در جواب محمد بن سنان قمی در علل احکام نوشته است و در آن پنجاه و پنج علت از علل شرایع مطرح شده است. ۲- کتاب علل فضل بن شاذان که همه را از امام رضا (ع) شنیده و جمع

پس از توحید و نبوت، هیچ موضوعی در فرهنگ اسلامی به اهمیت مسئله «ولایت» نیست. ولایت عصاره اندیشه های دینی و جلوگاه پذیرش توحید و نبوّت است. قبول ولایت به معنای پذیرش رهبری آسمانی، رهبری خدا و پیامبر و جانشین رسول اعظم در زندگی فردی و اجتماعی است. هدایت بشر در سایه ولایت الهی، ولایت

در عصر امام رضا علیه السلام به ویژه دوران امامت آن بزرگوار که از سال ۱۸۳ ه. ق تا سال ۲۰۳ ه. ق طول کشید، زمینه برای معرفی جایگاه امامان معصوم علیهم السلام بهتر فراهم شد. حضرت علی بن موسی علیهماالسلام چه در عصر پدر بزرگوارش امام کاظم علیه السلام و چه در این مدت

هیچ انقلاب و نهضتی، بدون مقدمه و زمینه سازی به پیروزی نخواهد رسید. انقلاب جهانی امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز از این قانون مستثنا نیست. از آن جا که انقلاب جهانی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف مهم ترین و عمیق ترین انقلاب جهانی است، یکی از موارد زمینه ساز برای

مکتب تفسیری امام رضا (ع) با عنایت به ویژگی خاص دوران آن حضرت از اهمیت خاصی برخوردار است. این اهمیت به علّت ویژگی خاص دوران حیات و امامت ایشان است. دوران امامت امام رضا (ع) به دو دوره حساس حیات مبارکشان یعنی دوران سکونت در مدینه و دوران سکونت در مرو یا به عبارت دیگر،

امام رضا علیه السلامروز یازدهم ذیقعدة سال ۱۴۸ ق. در مدینه متولد شد. نام مادرش «تکتم» بود که بعد از تولد حضرت، از طرف امام کاظم علیه السلامطاهره نام گرفت. نام مادر حضرت را «نجمه» نیز گفته اند. نقش انگشتری آن حضرت «ماشاءالله ولا قوة الاّ بالله» بوده است. اسم حضرت: علی، کنیه: ابوالحسن الثانی،

امام رضا (ع) در روز یازدهم ذوالقعده سال ۱۴۸ ق به دنیا آمد. کنیه ایشان ابو الحسن و القابی چون رضا، صابر، رَضیّ و وَفیّ را دارا بودند. دوران امامت ۲۰ ساله امام رضا (ع) مصادف با خلافت هارون، امین و مأمون بود. هارون الرشید بعد از ستمهای که دربارۀ موسی بن جعفر (ع) روا

پذیرش ولایت عهدی از سوی امام، پرسش های متعددی را به وجود آورده است؛ از جمله این که: چرا امام ولایت عهدی را که نوعی همکاری و سازش با حکومت ظالم است قبول کرد؟ این پرسش را در محورهای زیر، پاسخ می دهیم. الف) ولادت و شهادت امام هشتم در روز یازدهم ذیقعده سال ۱۴۸

در وسعتی میان دو کوه، بوستانی از بوستان های بهشت است. در آن جا فرزندی فرزانه از نسل پیامبر خاتم(ص) چندی زیسته و درخشیده است و در تنهایی خاندان رسول(ص) و در برابر چشمان نگران آل علی(ع)، گام در وادی رضای الهی و سر بر بستر شهادت نهاده است. غریبی، آشنای اهل ولایت و محبت؛

موضوع بحث، مساله ولایتعهد حضرت رضا نسبت به مامون بود. در جلسه پیش عرض کردیم که در این داستان یک سلسله مسائل قطعی و مسلم از نظر تاریخی، و یک سلسله مسائل مشکوک است، و حتی مورخینی مثل جرجی زیدان تصریح می کنند که بنی العباس سیاستشان بر کتمان بود و اسرار سیاسی شان را

سبک زندگی، شامل مجموعه ای از رفتارها و الگوهای کنش افراد بوده که معطوف به ابعاد هنجاری و معنایی زندگی اجتماعی است و از آنجا که آموزه های دینی بر شکل گیری و تثبیت باورها، ارزش ها و هنجارهای اجتماعی اثرگذارند، میتوان گفت الگوهای رفتاری پذیرفته شده در یک گروه اجتماعی، به میزان زیادی متأثر

یکی از بخشهای بسیار آموزنده از سیره و امام رضا علیه السلام روش برخورد با شیعیان و دوستان اهل بیت بوده است. امام در برخورد با دوستان کمال دقت را می نمود و درسهای آموزنده ای برای ما به یادگار گذاشت. بزنطی می گوید: من از کسانی بودم که به امامت موسی بن جعفر اعتقاد

در روزگار ما که بشر مترقّی، با بحران بی هویّتی و از خودبیگانگی، دست در گریبان است، هر روزه شمار چشمگیری از جوانان غرب به دین اسلام روی می آورند. به رغم تمامی توصیفها و تصویرگری های منفی غرب از اسلام و مسلمانان پس از واقعۀ یازدهم سپتامبر، مسلمانان کشورهای غربی، ایمان خویش را با

این نوشتار با هدف تبیین مهم ترین و اساسی ترین ارزش های اخلاقی که برای تعیین و ترسیم یک چهارچوب اصلی و مدل صحیح مناظره و گفت وگوی علمی لازم و ضروری هستند به بررسی سیره امام رضا(ع) در این خصوص پرداخته است. بنابراین مسأله این پژوهش که با توصیفی تحلیلی انجام شده است، بررسی

اهداف مأمون از تشکیل مناظرات پس از تحمیل ولایت عهدی توسط مأمون بر امام رضا علیه السلام در خراسان، جلسات گسترده بحث و مناظره به دستور مأمون تشکیل گردید و از اکابر دانشمندان و علماء زمان، اعم از مسلمان و غیر مسلمان برای حضور در این جلسات دعوت می شد. بدون شک پوشش ظاهری این

شناخت اوضاع فرهنگی دوران امام رضا (ع) اهمیت و حساسیت خاصی دارد و کمک می کند ضمن آگاهی از جوّ فکری و نوع تفکرات مطرح و قابل توجه در آن دوران، با مواضع و روش امام (ع) در رویارویی با جریانات و افکار انحرافی و زمینه های بروز دیدگاه ها و اندیشه های آن حضرت

اسلام بعد از رحلت پیامبر به سرعت رو به گسترش نهاد؛ آن چنان که در مدت کوتاهى سراسر دنیاى متمدن آن عصر را فرا گرفت. از سوی دیگر طبیعت علم دوستى اسلام سبب شد کتب علمى دیگران، از یونان گرفته تا مصر و از هند تا ایران و روم، ترجمه شود. ترجمه آثار علمى دیگران

یکی از شیوه های هدایتی امامان شیعه، مناظره و احتجاج با مخالفان بوده است؛ از اینرو تک تک امامان معصوم علیهم السلام این شیوه را داشته اند. در این مقاله، نکته هایی از شیوه مناظره حضرت رضا علیه السلام و برخوردهای ایشان با مخالفان و مکتبها و مذهبهای مختلف، مطرح خواهد شد، به این امید

در عصر امام رضا(ع) برای مکتب امامت شرایط و موقعیتی پیش آمد که در تاریخ امامت بی نظیر بود. عباسیان که با شعارهایی چون «الرضا من آل محمد» و دعوت به اهل بیت(ع) قیام کرده بودند، پس از به دست گرفتن خلافت، علویان را که علم مبارزه برافراشته بودند، بشدت سرکوب کردند. مامون برای مقابله

کتاب فقه الرضا از قرن یازدهم به بعد، در زمان صفویه بین اصحاب بروز مى یابد. این کتاب تاریخ دارد و اولین کسى که آن را پیدا کرده سیدمیرحسین است. مرحوم مجلسى مى فرماید وى یکى از علماى اصفهان است. سیدمیرحسین مى گوید: »من در بیت الله الحرام مجاور بودم; عده اى از حجاج قم

«سلیمان بن جعفر» که از فرزندان جعفر طیار (برادر امیر مؤمنان علیه السلام) بود می گوید: من در یکی از باغ ها در حضور حضرت نشسته بودم، ناگهان گنجشکی را دیدم که با تمام اضطراب به حضور امام آمده و صیحه می کشید و دست از ناله و صیحه بر نمی داشت. تاریخ انتشار :

چنان که می دانیم، هر کدام از امامان ما لقبی زیبا دارند. این لقب ها جنبه تشریفاتی ندارند و تنها به سبب نکوداشت و بزرگ داشت آنها نیست، بلکه افزون بر آن، از فضیلت هایی وجودی امام و از مرتبه والای معنوی امام خبر می دهد. به دیگر سخن، لقبی که از آنِ امام معصوم

دوران پر برکت و همراه با کرامات و وقیعی که قبل و بعد از ولادت امام رضا (علیه السلام) از مدینه تا مرو و مدت امامت یشان رخ داد، جملگی دلالت بر عظمت بی کران امام رضا (علیه السلام) دارد. رویت آن از زبان بزرگان اهل سنّت جالب و شنیدنی و البته شگفت انگیز است.

طبق بینش وحیانی قرآن، پیامبر صلی الله علیه و آله و اولیای الهی علیهم السلام به اذن خداوند متعال علاوه بر ولایت تشریعی بر موجودات عالم، از ولایت تکوینی نیز برخوردارند و امامت امام معصوم به دو طریق ثابت می شود: ۱٫ نص از معصوم قبلی؛ ۲٫ سیره و روش آن حضرت و تصرّف در

از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت شده است که فرمود: «امامان پس از من، دوازده نفرند؛ نخستین آنان علی، چهارمین آنان علی، و هشتمین آنان علی است». امام علی بن موسی الرضا علیه السلام ، هشتمین حجت خداوند، فخر زمین و زمان، و افتخار ایران و ایرانیان است. آن امام هُمام در

سفره سفره ای بزرگ انداختند تا همه خدمتگزاران با او و همراهانش سر یک سفره غذا بخورند. بندگان سیاه را هم صدا زدند کسی گفت: بهتر نبود برای اینها سفره ای جداگانه می انداختید. امام فرمود : «پروردگار ما یکی است و پدر و مادر همه ما یکی.» شفیع پدرش گفت: زیارت رضا مثل زیارت

امام رضا(ع) هشتمین امام شیعیان، از سلاله پاک رسول خدا(ص) و هشتمین جانشین پیامبر مکرّم اسلام است. بنابر نظر مشهور مورّخان امام رضا(ع)، در یازدهم ذی قعده سال ۱۴۸ هجری قمری در مدینه منوّره متولّد شد. زندگانی حضرت امام رضا علیه السلام پر است از لحظاتی نورانی و شگفت انگیز که دل شیفتگان را می

اقوام جهان به اخلاق زنده اند، قومی که فاقد اخلاق باشد، مردنی است مدیریت به معنی به کارگیری تمامی توان و استعدادها و ظرفیت های مادی و معنوی و فردی در جهت تحقق اهداف موردنظر است و داشتن مدیرانی سالم و کارآمد، در گروه ویژگی های اخلاق است. سازماندهی و برنامه ریزی روابط اجتماعی، وضع

مرا غرض ز نماز آن بود که یک ساعت حدیث درد فراق تو با تو بگزارم وگرنه این چه نمازی بود که من بی تو نشسته روی به محراب و دل به بازارم بنابراین نماز حقیقی دست آوردهای ارزشمندی برای نمازگزار راستین به همراه دارد. نوشته ای را که در پیش رو دارید، می کوشد

امامان پاک ما در میان مردم و با مردم می زیستند،و عملا به مردم درس زندگی و پاکی و فضیلت می آموختند،آنان الگو و سرمشق دیگران بودند،و با آنکه مقام رفیع امامت آنان را از مردم ممتاز می ساخت،و برگزیده ی خدا و حجت او در زمین بودند در عین حال در جامعه حریمی نمی

هشت نکته از زندگی هشتمین خورشید به مناسبت هزار و دویست و هشتاد و پنجمین جشن تولد امام رضا علیه السلام ارتباط فامیلی را حفظ کنید! امروزه بیشتر ارتباطات، حالتی مجازی به خود گرفته اند در حالی که ما نیازمند دیدار یکدیگر و بودن در کنار هم هستیم. انسان امروزه با آنکه توانسته به دیگر

نوشتار حاضر، می کوشد به این پرسش پاسخ دهد که: «بایسته های مدیریت از نگاه امام رضا (ع) کدامند؟» از این رو در ابتدا پس از مفهوم شناسی، شرایط و ویژگیهای مطلوب یک مدیر موفق را از دیدگاه امام رضا (ع) بیان می دارد. مقدمه: مفهوم شناسی در تعریف اصطلاحی مدیریت، اختلاف نظرهای بسیاری وجود

سخنان اهل بیت(ع) در بردارنده خیر دنیا و آخرت است. آن بزرگواران با رهنمودهای گران بهایشان، هم شیوه های خوشبختی در دنیا را فرا راه پیروانشان قرار داده اند و هم شیوه های خوشبختی در آخرت را. آموزه های به جا مانده از هشتمین امام ما نیز، هم دربردارنده رهنمودهای سامان بخشی به دنیای انسان

یکی از سعادتهای خانواده، داشتن فرزند است و فرزندان به فضای خانه و خانواده، گرمی و نشاطِ خاصی می بخشند. به ندرت دیده می شود خانواده بی فرزند، در مسیر طبیعی خود سیر کند. از اینرو امام رضا(ع) فرموده است: «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَیْراً، لَمْ یُمِتْهُ حَتَّی یُرِیَهُ الْخَلَفَ؛[۱] هرگاه خداوند، خیر

تشکیل خانواده در اسلام، مسئله ای حیاتی و برنامه ای عالی است که اگر چه برمبنای مقررات و قوانین قرآنی، روایی و شرعی جامه عمل می پوشد امّا نخستین مایه های آن بصورت غریزه، محبّت، عاطفه و اشتیاق متقابل زوج به اراده ی حکیمانه حضرت باری تعالی در نهاد انسان قرار داده شده است. ایجاد

اخلاق رضوی نماد خلق عظیم نبوی خداوند در آیه ۴ سوره قلم در توصیف پیامبر(ص) می فرماید: و انک لعلی خلق عظیم؛ تو ای پیامبر دارای اخلاق عظیم و بزرگی هستی. این توصیف الهی خود به تنهایی بیانگر مقام و منزلت پیامبر(ص) و نیز بیانگر معیار ارزش گذاری افراد در پیشگاه خداوند است. به این

یونس بن عبدالرحمان از امام رضا علیه السلا م روایت کرده که آن حضرت به دعا برای صاحب الزمان علیه السلا م امرمی فرمود و یکی از دعاهای ایشان برای آن حضرت چنین بود: پروردگارا! بر محمّد و خاندانش درود فرست‚ و از دوستت‚ خلیفه ات‚ حجّتت بر خلقت‚ و آن زبانی که معرف توست

موعود در کلام و بیان معصوم دهم علیهما السلام: دوران غیبت و ظهور حضرت مهدی (عج) در بیان و کلام امام علی بن موسی الرضا (ع) مقدمه اعتقاد به وجود یک نجات بخش که ظهور خواهد کرد و همه نیروهای شر را منکوب و نابود خواهد ساخت، حکومت عدل را برپا خواهد نمود و مساوات

مژده به ظهور امام مهدی(ع) از همان سالهای آغازین ظهور اسلام آغاز شد و پیامبر گرامی اسلام(ص) در هر فرصت و مناسبتی که پیش می آمد مردم را به ظهور عدالت گستر موعود در آخرالزمان بشارت می دادند و آنها را از نسل و تبار، تولد وغیبت، ویژگیهای ظاهری، نشانه های ظهور، شاخصه های قیام

پروردگارا! در پیشگاه تو ایستاده و دست هایم را به سوی تو بلند نموده ام؛ با آگاهیم به اینکه در بندگیت اهمال نموده و در بسیاری از طاعت هایت تقصیر دارم و اگر راه حیا را می پیمودم، از خواستن و دعا نمودن می ترسیدم؛ ولی پروردگارا! آنگاه که شنیدم گناهکاران را به درگاهت فرا

از جمله رویدادها و جریانات مهمی که در تاریخ ایران از جایگاه و منزلت والایی برخوردار است، سفر امام رضا(ع) به ایران و استقرار ایشان در مرکز خلافت، یعنی مرو(خراسان) در جایگاه ولایتعهدی می باشد. هر چند این سفر با اصرارهای مأمون، خلیفة وقت عباسی، صورت پذیرفت؛ اما در عمل دارای آثار و پیامدهای درخشانی

یکی از سیره های اخلاقی و تربیتی عالمان دین، زیارت بارگاه امام علی بن موسی الرضا علیه السلام است. آن بزرگواران در هر فرصتی به زیارت قبر آن امام معصوم علیه السلام می شتافتند و از رهگذر فیض زیارت، دل و جان خود را سیراب می ساختند. آنها با آنکه می دانستند امام، زنده و

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم:«ستدفن بضعه منی بخراسان ما زارها مکروب الا نفس الله کربته ولا مذنب الا غفر الله ذنوبه.»(۱) پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هیچ گرفتار و گنه کاری اورا زیارت نکند جز این که خداوند گرفتاری او را برطرف سازد وگناهانش را ببخشاید. امام رضا

این نوشته در پی آن است که سخنان پیامبر خدا صلی اللَّه و علیه و آله و دیگر معصومان علیهم السلام را درباره فضیلت زیارت حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام گزارش کند. روایات در بردارنده فضیلت زیارت آن حضرت شگفت انگیز و بسیار مهم تر از آن چیزی است که در این باره

سابقة تشیع در میان ایرانیان به دوران رسول اعظم الهی می رسد. با آنکه دوران پیشوایان پاک شیعه به لحاظ حاکمیت دشمنان کینه توز اسلام و اهل بیت:از سیاه ترین بسترهای تاریخ تشیع به شمار می اید. اما بهره های علمی و معنوی ایرانیان از رهبران معصوم و یاری آنان در مآخذ تاریخی چشمگیر است.

((صله )) در لغت به معنای وصل و پیوند و ارحام، جمع ((رحم )). رحم در اصل به معنی ((جایگاه جنین در شکم مادر)) است. سپس این تعبیر به نام خویشاوندان و بستگان اطلاق شده است زیرا منشاء وجود همه آنها از رحم واحدی بوده است. مراد از رحم، از نظر عرفی عبارت است از

دوری از تجملات و تشریفات ظاهری دنیا، شیوه ی پیامبران و اولیاء الهی و بندگان خالص خداست. براستی قلبی که مملو از محبت دنیا و زرق و برق آن باشد چگونه میتواند جایگاه عشق الهی و حضرت حق باشد. دلی که به جاذبه های دنیوی و مظاهر مادی تعلق داشته باشد چگونه میتواند محل تابش

از خصلتهای والای اهل بیت (ع) مهمان نوازی و کرامت و بخشش است. تاریخ و سیره ی آن گرامیان گواه این حقیقت است که آنان بخشنده ترین و کریمترین افراد عصر بودند. در زیارت جامعه کبیره می خوانیم: عادتکم الاحسان و سجیتکم الکرم؛ عادت و رسم شما احسان و بخشش و شیوه ی شما کرامت

برای تبرک و نیز بهره وری از دانش امام علی بن موسی الرضا علیهما السلام، برخی سخنان آن عزیز بزرگوار را ذکر می کنیم: ۱ – «المرء مخبوء تحت لسانه» مرد زیر زبانش پنهان [۴۹] است و چون سخن بگوید شناخته می شود. (۶۰) ۲ – «التدبیر قبل العمل یؤمنک من الندم» تدبیر و اندیشه

سبک زندگی اسلامی با اخلاق اسلامی قابل اجرا است. به همان اندازه که عقاید اسلامی و باورهای آن در تعیین نگرش ها نقش تعیین کننده دارد، همچنین تخلق به اخلاق اسلامی نقش کلیدی واساسی را ایفا می کند؛. زیرا اگر انسان باور به چیزی داشته باشد ولی اخلاق مناسب با آن باور را نداشته باشد،